Ottla is de nieuwe band van de onvermoeibare Bert Dockx (Flying Horseman, Dans Dans). Wat begon bij een vaag plan om nog eens jazz te spelen, ontspoorde in een bijzonder project met een heel eigen smoel. Het werd Ottla, de voornaam van Franz Kafka’s geliefkoosde zus, naar wie de jonge Bert Dockx ooit een fiets en later zijn eerste groep noemde.

Nu is Ottla dus opnieuw een band. Geen vrijblijvende stijloefening, maar een heel concreet, vitaal sextet.

Rauw bluesy gitaargeluid, het doelbewust dwalen langs verduisterde zijsporen, een zwak voor dissonante elektronica: het zijn hoekstenen van Dockx’ universum. Maar toch fietst Ottla dartel haar eigen weg, met botsende of harmonieuze blazers, twee contraire drummers, een broeierig ronkende contrabas.

Jazz? Rock? Psychedelica? Iets daar tussenin of iets helemaal anders? Dat hangt vooral van de luisteraar af. Of zoals Thelonious Monk het ooit zei: “You're supposed to know it when you hear it”.

“Ottla verrast, verbaast, groovet, ontroert en bezit humor. Maar bovenal maakt Ottla op een heel originele manier nieuwe muziek.”

Jazzism